....ความกลัวคือความทุกข์...แต่ความกล้าหาญก็ไม่ใช่ความสุข...ความไม่กลัวต่างหากที่เป็นความสุข....
ความตอนหนึ่งที่ฟรานซ์ คาฟก้า
ได้เขียนถึงความในใจของเขาถึงเรื่องความกลัวและเหตุการณ์ที่เกิดกับเพื่อนชาวยิวในชั้นเรียนของเขา....
ฟรานซ์ คาฟก้า Franz Kafka เกิดในครอบครัวพ่อค้าชาวยิวในกรุงปรากเขตเมืองเก่า
เมื่อวันที่ 3 กรกฎาคม 1883 ก่อนหน้าที่เขาจะถือกำเนิด
มารดาของเขาให้กำเนิดบุตรชายถึงสองคน แต่...ก็เสียชีวิตไปตั้งแต่เยาว์วัย...
หลังจากที่คาฟก้าลืมตาขึ้นมาดูโลก เขาก็มีน้องสาวร่วมสายโลหิตอีก 3 คน
คำว่า คาฟก้า มาจากภาษาเชค Kavka ซึ่งแปลว่า
นกตัวเล็กสีดำ ที่มีลักษณะเหมือนอีกา
ซึ่งพ่อของเขาได้นำความหมายของชื่อบุตรชายคนนี้
ไปเป็นสัญลักษณ์เครื่องหมายการค้าของครอบครัวอีกด้วย
คาฟก้าถูกเลี้ยงดูมาด้วยความเข้มงวดและกดดัน
ด้วยพ่อของเขาปรารถนาจะให้เด็กชายผู้นี้เติบโตเป็นคนเข็มแข็งและอดทน แต่...
วิธีการเลี้ยงดูเช่นนี้ นอกจากจะไม่อาจทำให้เขาเปลี่ยนจากเด็กชายผู้อ่อนไหว
บอบบางแล้ว ยังกลายเป็นสิ่งเร้าที่ทำให้ คาฟก้ามีความรู้สึกหมดที่พึ่ง หวดกลัว
และไม่ร่าเริงเหมือนเด็กทั่วไป อีกด้วย
บุคคลเดียวในครอบครัวที่คาฟก้ารู้สึกรักและไว้วางใจมากที่สุด คือ
ออทลา น้องสาวคนสุดท้องที่อ่อนกว่าเขาถึง 9 ปี
ทั้งสองเข้าใจซึ่งกันและกันเป็นอย่างดี
ออทลาเป็นน้องสาวที่คอยสนับสนุนและให้กำลังใจคาฟก้ามาตลอด และแน่นอน
คาฟก้าไม่เคยมีความลับกับน้องสาวผู้นี้เลย
ด้วยบุคลิกที่มีความเชื่อมั่นในตัวเองผิดไปจากพี่สองอีกสองคน
ทำให้ออทลา น้องสาวคนสุดท้องของคาฟก้าเลือกกำหนดชะตาชีวิตของตัวเองได้
เธอเลือกที่จะแต่งงานกับชายหนุ่มที่ตัวเองรักแทนที่จะเชื่อฟังคำพ่อแม่
และเธอเลือกจะไปทำไร่ทำนาและไปอาศัยในชนบท ในเรื่องนี้ แน่นอน
เขาได้รับการสนับสนุนจากพี่ชายคนเดียวของตัวเองด้วย....
ฟรานซ์ คาฟก้า มีนิสัยรักการอ่านมาตั้งแต่เด็ก
เขาอ่านหนังสือหลายประเภท และมีนักเขียนที่กลายเป็นแรงบันดาลใจของเขาหลายคน
การอ่านทำให้โลกทัศน์ของเขานั้นกว้างขึ้น
นับตั้งแต่มัธยมเรื่อยไปกระทั่งถึงมหาวิทยาลัย...
งานประพันธ์ชิ้นแรกของเขานั้นเริ่มต้นเมื่อสมัยเรียนมัธยมราวปี
1897 – 1898 งานส่วนใหญ่ในช่วงเวลานี้ถูกทำลายไป
และเขาเรียกงานช่วงนี้ของเขาว่า เป็นเพียงการขีดๆ เขียนๆของเด็กๆ ผลงานระยะแรกที่หลงเหลือมาถึงปัจจุบัน
คือวรรณกรรมเรื่องสั้นชุด การบรรยายการต่อสู้ Beschreibung eines kampfes ซึ่งเขาแต่งมันขึ้นเมื่อปี 1904
ผลงานที่ทำให้หลายคนรู้จักฟรานซ์ คาฟก้า เป็นอย่างดี คือ
เรื่องเมตตามอร์โฟซิส (Metamorphosis) Die Verwandlung ซึ่งตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี 1915
บทประพันธ์เรื่องนี้ของเขาได้รับแรงบันดาลใจมาจากเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับตัวของเขาเอง
เมื่อครั้งที่เขาเคยมีความคิดจะปลิดชีวิตตัวเอง หนีจากโลกนี้ด้วยเหตุผลต่างๆ
ที่รุมเร้าเขาในขณะนั้น
คาฟก้าสร้างให้ตัวเองของเรื่อง เกรเกอร์ ซามซา
กลายร่างจากคนสามัญธรรมดาเป็นแมลงสาบที่ใครต่อใครพากันรังเกียจ
แม้แต่น้องสาวสุดที่รักของตัวเองก็อยากจะให้บิดากำจัดตัวประหลาดนี้ออกจากบ้าน....
ปัญหารุมเร้าคาฟก้าในเวลานั้นย่อมมีปัญหาหัวใจรวมอยู่ด้วย
กับหญิงสาวคนแรกที่เขาตัดสินใจจะใช้ชีวิตครอบครัวร่วมด้วย เฟลิเซ
ผู้ซึ่งเขาได้ปฏิเสธที่จะแต่งงานกับเธอด้วยเหตุผลที่เขาได้กล่าวหลังจากที่ได้หมั้นกับเธอว่า
ดังถูกผูกมัดราวกับเป็นอาชญากร...
เขากลายเป็นผู้ที่ต้องต่อสู้กับความขัดแย้งในใจของตัวเอง ฟากหนึ่งต้องการถือพรต
แต่อีกฟากหนึ่งของศรัทธาศาสนายิวที่ยึดถือได้กล่าวไว้ว้า
ถ้าผู้ชายไม่มีภรรยาก็ไม่ใช่คน...
และในช่วงเวลาเดียวกันนั้นเองที่เขาตัดสินใจลงทุนเปิดโรงงานและได้ขอยืมเงินทุนจากบิดาของตัวเอง
แต่เขาทำมันไปได้ไม่นาน ก็เกิดความรู้สึกอึดอัดและไม่สบายใจเป็นอย่างมาก
เขาเริ่มไม่สนใจกิจการโรงงานของตัวเอง..ด้วยเหตุการณ์นี้เองที่ทำให้น้องสาวผู้ยืนเคียงข้างเขาเสมออย่างออทลา
ยังเอ่ยนปากตำหนิและหันกลับไปเห็นใจพ่อและแม่ของคาฟก้า จึงเป็นกลายเป็นชนวนบางอย่างที่ทำให้เขา
ตัดสินใจคิดฆ่าตัวตาย...แต่...เขาก็ทำมันไม่สำเร็จ...
หลังจากตัดสินใจยุติความคิดฆ่าตัวเองตาย คาฟก้า
ก็ได้ผลิตผลงานเรื่องเมตตามอร์โฟซิส
ที่กลายเป็นผลงานที่ได้รับการกล่าวขานมากที่สุดเรื่องหนึ่งของเขา
ที่สามารถบรรยายความรู้สึกของคนๆ หนึ่งที่ตื่นขึ้นมาในยามเช้าแล้วรู้ตัวเองว่า
ได้กลายเป็นแมลงสาบ ไม่เป็นที่ต้องการของใครภายในครอบครัวอีกต่อไปแล้ว
แมลงสาบที่ไม่ว่าใครก็รังเกียจ แม้กระทั่งน้องสาวที่เคยรักเขาและเห็นใจพี่ชายคนนี้
เมื่อครั้งที่เขายังคงเป็นคนหาเลี้ยงครอบครัวอยู่ ก็บอกกับพ่อของตัวให้กำจัดแมลงสาบน่ารังเกียจนี้ออกไปจากบ้าน....
เกรเกอร์ ตัวเอกของเรื่องที่กลายร่างเป็นแมลงสาป
ได้ฟังถ้อยคำบาดใจนั้นประกอบกับบาดแผลข้างหลังที่ถูกพ่อของตัวทำร้าย ทำให้เขาค่อยๆ
ตายจากครอบครัวไปในห้องนอนของตัวเอง....เรื่องจบลงตรงที่...แล้วครอบครัวนั้นก็มีความสุขกันต่อไป
ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น....
ในความรู้สึกเป็นอื่น...มันก่อให้คนเราคิดอะไรไปได้หลากหลายรูปแบบนะคะ...
เราจะคิดให้เราเป็นอื่นที่เหนือกว่า ดีกว่าคนอื่น
หรือเราจะคิดให้เรากลายเป็นอื่นที่น่าขยะแขยง น่ารังเกียจของสังคม
แล้วก็ต้องหลบเร้นจากทุกผู้นาม เพื่อไปนอนรอความตายแต่เพียงลำพัง
เหมือนอย่างที่เกรเกอร์... ตัวเองของเรื่องเมตตามอร์โฟซิส
ผู้เลือกที่จะตายอย่างเดียวดาย แปลกแยกและรู้สึกต่ำต้อยในคุณค่าของตัวเอง...
บั้นปลายชีวิตของฟรานซ์ คาฟก้า เขาป่วยเป็นวัณโรคและพักรักษาตัวเป็นระยะ
แต่ยังคงผลิตผลงานประพันธ์ของตัวเอง ออกมาอย่างสม่ำเสมอ ก่อนที่เขาจะเสียชีวิต
เพื่อนรักสมัยเรียนมหาวิทยาลัยก็ได้พาเขาไปรักษาตัวที่กรุงปราก
และคาฟก้าได้ขอร้องให้เพื่อนของเขาผู้นี้เผาผลงานเขียนของเขาให้สิ้นซากหลังจากที่เขาจากไป...
แต่เพื่อนรักของเขาคนนี้ไม่ได้ทำดังประสงค์ของคาฟก้า
ค่ะ...เขากลับนำมันออกพิมพ์จำหน่ายเผยแพร่ให้คนทั้งโลกได้รู้จักผลงานของนักเขียนผู้นี้
กระทั่งปัจจุบัน...ฟารนซ์ คาฟก้า
กลายเป็นแรงบันดาลใจให้นักเขียนรุ่นถัดมาใช้เป็นแนวทางอีกมากมาย.....